Żyworódka (inaczej kalanchoe), jest gatunkiem rośliny z rodziny gruboszowatych. Wywodzi się z Madagaskaru, obecnie rośnie dziko głównie w Azji, Australii, na wyspach Oceanu Spokojnego i Ameryce Środkowej. W innych częściach świata, w tym Polsce występuje jako roślina doniczkowa i nie jest zbyt wymagająca – nie za bardzo lubi wodę, wystarczy ją podlewać raz w tygodniu, a latem doniczkę można wystawić na balkon. Dobrze czuje się na południowym lub południowo-zachodnim oknie. istnieje ponad 150 gatunków tej rośliny, ale do celów leczniczych wykorzystywane jest tylko kalanchoe pierzaste. Żyworodka pierzasta ma pojedyncze, duże, ciemne i ostro zakończone liście, na których wypuszcza drobniutkie rozmnóżki.
Żyworódka ma wiele właściwości prozdrowotnych, uważa się, że ma nawet szersze zastosowanie od aloesu. Wykorzystuje się ja w lecznictwie i kosmetyce. Możesz rozpocząć uprawę na swoim oknie lub wykorzystać gotowe preparaty dostępne w sklepach – sok z żyworódki, maść, wyciąg z żyworódki w płynie, nalewkę spirytusową, olejek, krople czy syrop z żyworódki.

Żyworódka swoje właściwości lecznicze zawdzięcza bogactwu składników aktywnych, składników mineralnych i witamin. Należą do nich między innymi:
- fenole i flawonoidy,
- garbniki,
- kwasy tłuszczowe,
- kwasy fenolowe,
- polisacharydy,
- magnes,
- wapń,
- żelazo,
- potas,
- krzem,
- miedź,
- selen,
- mangan,
- cynk
- witamina C.
Żyworódka ma właściwości wirusobójcze, bakteriobójcze oraz antygrzybiczne, dzięki czemu znajduje zastosowanie w walce z wieloma dolegliwościami. Szczególnie szybko niszczy bakterie ropotwórcze – gronkowce i paciorkowce. Dzięki właściwością przeciwzapalnym niszczy bakterie i wytwarzane przez nie toksyny, zmniejsza obrzęki i przekrwienia. Dzięki zawartości cynku – „minerału piękna” działa na skórę oszyczszająco i regenerująco, przez co może być stosowana do walki z trądzikiem i innymi zmianami skórnymi oraz łojotokiem, łupieżem i wypadaniem włosów. Działa na skórę wybielająco, likwiduje zaczerwienienia, przebarwienia, a nawet rozjaśnia piegi. Żyworódka przyspiesza leczenie ran, odleżyn, oparzeń, łagodzi ukoszenia po owadach, a także oczyszcza rany z ropy, ułatwia i przyspiesza regenerację naskórka zmniejszając widoczność blizn. Zwiększa także wytrzymałość skóry na urazy, gdyż zawarta w niej witamina C uczestniczy w procesach syntezy kolagenu. A jeśli mowa o witaminie C, to właśnie dzięki niej żyworódka poprawia ogólną odporność organizmu, wspiera pracę układu oddechowego, wspomagając go w walce z infekcjami. Preparaty z żyworódki są pomocne w przypadku astmy, zapalenia oskrzeli i płuc, anginy, kaszlu i kataru.
Wśród licznych zastosowań i właściwości żyworódki należy wymienić skuteczność regulowania poziomu cukru we krwi oraz poprawę kondycji całego układu krążenia. Wyizolowane z rośliny alkaloidy wykazują działanie przeciwbólowe porównywalne do efektu zażycia niesteroidowego leku przeciwzapalnego – pomaga na dolegliwości bólowe związane z kręgosłupem, stawami, głowy czy zębów. Sok z żyworódki ma działanie alkalizujące oraz nasila wydzielanie soku żołądkowego, dlatego pomaga na zgagę i refluks. A jego działanie nawilżające i regenerujące błony śluzowe jest pomocne dla osób, które dużo mówią i cierpią z powodu chrypki. Żyworódka znalazła swoje zastosowanie w leczeniu paradontozy, krwawienia dziąseł i bólu zęba, Jednak nie należy zapominać o regularnych wizytach u stomatologa.
Warto pamiętać o żyworódce latem, gdyż z jednej strony sprawdzi się w łagodzeniu poparzeń słonecznych i ukąszeń owadów, ale także przyniesie ulgę zmęczonym stopom i zlikwiduje przykry zapach.
Żyworódka nie jest jednak surowcem idealnym. Świeże listki można wykorzystywać tylko zewnętrznie. A sok z żyworódki sam w sobie jest mało trwały i można go przechowywać w lodówce do 7 dni, dlatego najczęściej konserwuje się go spirytusem. Tak samo nalewka z żyworódki bazuje na niekorzystnym dla zdrowia i skóry alkoholu. Nie są to preparaty polecane dzieciom, kobietom ciężarnym i karmiącym.