Rabarbar – właściwości i wykorzystanie

Rabarbar – pierwsze wiosenne warzywo – tak warzywo, choć smakuje jak słodko-kwaśny owoc. Pochodzi najprawdopodobniej z Syberii, ale uprawiany jest w całej Europie orz w Ameryce. Jest nazywany również rzewieniem. Należy do roślin wieloletnich z rodziny rdestowatych. Ma charakterystyczne duże liście na długich, sztywnych i twardych łodygach. W miarę jak dojrzewania łodygi rabarbaru zmieniają kolor od jasnozielonego, przez różowy, a do niemal czerwonofioletowego. Liście rabarbaru są ciemnozielone i niejadalne ze względu na bardzo wysoką zawartość kwasu szczawiowego.

W medycynie naturalnej rabarbar znany jest ze swoich właściwości dezynfekujących, pobudzających perystaltykę jelit i oczyszczających przewód pokarmowy. Rabarbar to źródło różnych fitoskładników, jak polifenole, składniki mineralne (potas, wapń, fosfor, magnez, kwas foliowy), witaminy (A, C, E) i błonnik pokarmowy.

Warto także wspomnieć, że rabarbar jest jednym z najmniej kalorycznych warzyw – 100 g świeżych łodyg zawiera tylko 21 kcal.

Podczas obróbki cieplnej z rabarbaru uwalniana jest rapontygenina, która ma właściwości antynowotworowe, poprzez hamowanie rozwoju komórek rakowych. Rapontygenina ma także działanie antyalergiczne, antyoksydacyjne i wspomaga układ krążenia. Dlatego, aby rabarbar nabrał zdrowych właściwości, należy go poddać obróbce termicznej – piec lub gotować przez przynajmniej 20 minut.
Rabarbar zawiera też rapontycynę – substancję działająca estrogenie, dlatego polecany jest kobietom z niedoborem estrogenów, nadmiarem androgenów, kobietom w okresie menopauzy czy młodym dziewczynom borykającym się z młodzieńczym trądzikiem.

Duża ilość rabarbaru w diecie może skutkować wypłukaniem wapnia z organizmu. Zawarty w nim kwas szczawiowy przekształca się i tworzy szczawian wapnia – związek przyczyniający się do powstawania kamieni nerkowych. Dlatego rabarbaru powinny unikać osoby z chorobami nerek i reumatyzmem.

Zastosowanie

Rabarbar świetnie nadaje się do przygotowania orzeźwiającego kompotu, można z niego przygotować także kisiel, mus czy galaretkę. Świeże ciasto drożdżowe lub krucha tarta z rabarbarem to raj dla niejednego łasucha.
Kompozycja truskawek i rabarbaru to idealne połączenie do przygotowania konfitur.
Rabarbar sprawdzi się także jako wykwintny dodatek do mięsa, drobiu lub ryby.

TARTA Z RABARBAREM – przepis na okrągłą formę 26-28 cm: 

Ciasto:

– 150 g masła
– 3 łyżki cukru brązowego
– 150 g mąki orkiszowej
– 6 łyżek zimnej wody
– szczypta soli

Nadzienie z rabarbaru: 

– ok. 1 kg rabarbaru
– 100 g płatków migdałów
– 3 łyżki cukru brązowego
– łyżka skrobi ziemniaczanej

Wykonanie:

Masło pokroić w kostkę, wrzucić do miski, dodać cukier, mąkę orkiszową, wodę i szczyptę soli. Zagnieść ciasto na okruchy i uformować w kulę.
Ciasto można zagnieść ręcznie lub miksera z końcówkami ”haki”.
Zawinąć ciasto w folię i włożyć na 15 minut do zamrażarki lub na pół godziny do lodówki.
Piekarnik rozgrzać do 210 stopni.
Rabarbar pokroić na kawałki, posypać brązowym cukrem, dodać 1/3 płatków migdałowych, wymieszać i odstawić.
Ciasto rozwałkować między arkuszami papieru do pieczenia mniej więcej na wymiar formy wraz z rantem. Wyłożyć nim blaszkę i obciąć nierówne brzegi, dno wysypać połową pozostałych płatków migdałowych.
Jeśli rabarbar puścił sok, odlać go. Kawałki rabarbaru oprószyć delikatnie mąką ziemniaczaną, wymieszać.
Wyłożyć nadzienie na spód tarty.
Piec ok. 40- 45 minut w dobrze rozgrzanym piekarniku.
Pozostałe migdały podprażyć na suchej patelni do lekkiego zarumienienia. Upieczoną tartę wyjąć z pieca, posypać podprażonymi migdałami.

---